Sahip kelimesini kullanmayı sevmiyoruz, çünkü mal değiller. Ailesi demeye dilimiz varmıyor, çünkü aile bunu yapmaz. Ailesi sandıkları diyelim, anlayın siz, onu barınağa “ayağına ip dolandı” diyerek terk etmişler. Artık o nasıl bir ipse ve onlarınki de nasıl bir vicdansa… Ünzile’nin ayak parmakları tamamen dökülmüş, ayak kangren olup kesilmek üzereymiş.
Aylarca sürdü tedavisi kızımızın. Önce gün aşırı, sonra da 3 günde bir kliniğe gidip özel bir pansuman/sargı uygulandı.   
Sonra iyileşti. Ve nefis bir yuvaya gitti.Güzel biten hikayelerden 🙂

Ünzile

Yazı dolaşımı